طَریق (مفردات‌قرآن)

طَریق (به فتح طاء) از واژگان قرآن کریم به معنای‌ راه است.
در قرآن به معنی راه حق و دین نیز به کار رفته است.

طَریق به معنی راه است که در قرآن به معنای راه حق و دین نیز به کار رفته است.

به موردی از طَریق که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(یَهْدِی اِلَی الْحَقِّ وَ اِلی‌ طَرِیقٍ‌ مُسْتَقِیمٍ)
(به سوى حق و راه راست هدايت مى‌كند.)

در مذکر و مؤنث هر دو به کار می‌رود.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۱۰.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۱۸.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۰۵.
۴.	↑ احقاف/سوره۴۶، آیه۳۰.
۵.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۰۶.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۲۹.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۱۶.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۰.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۳۹.