طبع (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طبع: (طَبَعَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِم) «طبع» به معناى
«مُهر نهادن»،
اشاره به اين است كه: گاهى براى اين كه مثلًا كسى دست به محتواى صندوقى نزند و درِ آن را نگشايد، آن را محكم مىبندند و بعد از بستن، با نخ مخصوصى محكم مىكنند، و روى آن مهر مىزنند كه اگر آن را بگشايند، فوراً معلوم خواهد شد. اين تعبير در اينجا كنايه از نفوذناپذيرى مطلق است.
(أُولَئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ) (آنها كسانى هستند كه بر اثر فزونى گناه، خدا بر دلها و گوش وچشمانشان مُهر نهاده؛ به همين دليل نمىفهمند، و
غافلان واقعى همانها هستند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: اين آيه به اين نكته اشاره مىكند كه اختيار حيات دنيا بر آخرت، و محروميت از هدايت خداى سبحان، وصف و نشانه كسانى است كه خدا بر دلها و بر گوشها و چشمانشان مهر نهاده و كسانى هستند كه غافل ناميده شدهاند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «طبع»، ص۳۵۳.