طور (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طَور (به فتح طاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای نزدیک شدن و نیز حال و هیئت آمده است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره برابری عطایا و عذاب برزخ و ... از این واژه استفاده نموده است.
طَور به معنای نزدیک شدن آمده است.
«اَنا لا اطُور بِفلانٍ»
یعنی من به آن شخص نزدیک نمی‌شوم. همچنین به معانی حال و هیئت آمده است.
• آن‌گاه که امام (صلوات‌الله‌علیه) را در برابری عطا
ملامت کردند فرمود:
«أَتَأْمُرُونِّي أَنْ أَطْلُبَ النَّصْرَ بِالْجَوْرِ فِيمَنْ وُلِّيتُ عَلَيْهِ! وَاللهِ لاَ أَطُورُ بِهِ مَا سَمَرَ سَميرٌ، وَمَا أَمَّ نَجْمٌ فِي السَّمَاءِ نَجْماً!» «آیا می‌گویید که
نصرت را با
ظلم به دست آورم درباره آنان‌که
ولّی امر آنها هستم به خدا قسم به آن نزدیک نمی‌شوم تا روزگار می‌رود و تا ستاره‌ای ستاره‌ای را در آسمان قصد کرده و در پی آن می‌رود.»
(شرح‌های خطبه:
)
و درباره عذاب برزخ فرموده است:
«وَأَعْظَمُ مَاهُنَالِكَ بَلِيَّةً نُزُلُ الْحَمِيم... بَيْنَ أَطْوَارِ الْمَوْتَاتِ، وَعَذَابِ السَّاعَاتِ!» یعنی بزرگترین
بلیّه در آنجا نزول آب جوشان است ... در میان انواع مرگ‌ها و ساعت‌های
عذاب.
(شرح‌های خطبه:
) اطوار به معنی انواع و اقسام است،
«موتات» جمع موت، گویی هر نوع عذاب یک نوع موت است.
و در
خطبه ۱ آمده است:
«فَمَلاََهُنَّ أَطْواراً مِنْ مَلائِكَتِهِ» «آسمان‌ها را با انواع
ملائکه پر کرد.»
(شرح‌های خطبه:
) که منظور انواع است.
این ماده سه بار در «
نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «طور»، ج۲، ص۶۸۴.
