• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ضِدّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: ضِدّ (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: ضِدّ (لغات‌قرآن)، ضِدّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)، ضد.


ضِدّ (به کسر ضاد و تشدید دال) از واژگان قرآن کریم به معنای مخالف و دشمن است. این واژه یکبار در قرآن به کار رفته است.


ضِدّ
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۷۵.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۰۳.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۹۰.    
به معنای مخالف و دشمن است.

(کَلَّا سَیَکْفُرُونَ بِعِبادَتِهِمْ وَ یَکُونُونَ عَلَیْهِمْ‌ ضِدًّا)
[۴] مریم/سوره۱۹، آیه۸۲.    
یعنی: «نه حتما بت‌ها به عبادت آنها در روز قیامت کافر شوند و بر آنها دشمن و مخالف باشند.»
در آیات بسیاری هست که معبودهای باطل روز قیامت بر پرستش کنندگان کافر شوند و از آنها تبرّی جویند.
در صحیفه سجّادیه دعای ۴۷ آمده: «اَنْتَ الَّذِی لَا ضِدَّ لَکَ فَیُعَانِدَکَ.»
[۵] صحیفه سجّادیه، ص۲۱۲، دعای ۴۷.    

در نهج البلاغه خطبه ۱۸۶ فرموده: «ضَادَّ النُّورَ بِالظُّلْمَةِ وَ الْوُضُوحَ بِالْبُهْمَةِ.»
[۶] نهج البلاغه، تحقیق الحسون، خطبه ۱۸۶، ص۴۲۴.    


این کلمه در قرآن فقط یک بار به کار رفته است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۷۵.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۰۳.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۹۰.    
۴. ↑ مریم/سوره۱۹، آیه۸۲.    
۵. ↑ صحیفه سجّادیه، ص۲۱۲، دعای ۴۷.    
۶. ↑ نهج البلاغه، تحقیق الحسون، خطبه ۱۸۶، ص۴۲۴.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ضد»، ج۴، ص۱۷۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره مریم
جعبه ابزار