• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ضها (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




ضَها (به فتح ضاد)، از واژگان قرآن کریم به معنای‌ مشابهت و مشاکلت است. این کلمه در قرآن مجید تنها یکبار به کار رفته است.



ضَها شیخ طبرسی و راغب اصفهانی مضاهاة را مشابهت و مشاکلت گفته‌اند. همچنین است قول الصحاح و اقرب الموارد.
[۷] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده ضها.



(وَ قالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَ قالَتِ النَّصاری‌ الْمَسِیحُ ابْنُ اللَّهِ ذلِکَ قَوْلُهُمْ بِاَفْواهِهِمْ‌ یُضاهِؤُنَ‌ قَوْلَ الَّذِینَ کَفَرُوا...) (یهود گفتند: «عُزیر پسر خداست.» و نصاری گفتند: «مسیح پسر خداست.» اين سخنى است كه آنها به زبان مى‌آورند، در حالى‌كه همانند گفتار كافران پيشين و مشرکان است؛ خدا آنان را بكشد، چگونه از حق انحراف مى‌يابند!)
معنی آیه چنین است: «یهود و نصاری در این قول به قول کفّار گذشته مشابهت دارند.» بعضی‌ «الَّذِینَ کَفَرُوا» را بت‌پرستان گرفته‌اند، ولی ظاهرا آیه راجع به عقیده کفّار قبل از اسلام است که قائل به ابن اللّه بوده‌اند.
در نهج البلاغه خطبه ۱۶۵ فرموده: «وَ اِنْ‌ ضَاهَیْتَهُ‌ بِالْمَلَابِسِ فَهُوَ کَمُوَشَّی الْحُلَلِ.» «اگر آن‌را به لباس‌ها تشبیه کنی، آن مانند حلّه‌های نقش‌دار است.»
این لفظ در قرآن یکبار آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۰۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۱۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۷۳.    
۴. شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۴۲.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۱۲.    
۶. جوهری، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیه، ج۱، ص۶۰.    
۷. شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده ضها.
۸. توبه/سوره۹، آیه۳۰.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۹۱.    
۱۰. نهج البلاغه، ت الحسون، خطبه ۱۶۵، ص۳۶۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ضها»، ج۴، ص۲۰۱.    






جعبه ابزار