• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صُفْرَه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صُفْرَه (به ضم صاد و سکون فاء و فتح راء) و صُفْر از واژگان نهج البلاغه به معنای زردی است.
اَصْفَر (به فتح الف و فاء و سکون صاد) و صَفْراء (به فتح صاد و سکون فاء) به معنای رنگ زرد است.
صُفْر جمع اَصْفَر است.
از اين ماده سه مورد در «نهج البلاغه» آمده است.



صُفْرَه و صُفْر به معنای زردی آمده است.
اَصْفَر و صَفْراء به معنای رنگ زرد است.
صُفْر (مثل قفل) جمع اَصْفَر است.



برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - صُفْرُ - خطبه ۱۲۰ (متقین)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف متقین فرموده:
«ذُبُلُ الشِّفاهِ مِنَ الدُّعاءِ صُفْرُ الاَْلْوانِ مِنَ السَّهَرِ.»
«خشکیده لبانند از دعا کردن و زرد رنگانند از بیداری.»


۲.۲ - اصْفِرار - خطبه ۸۸ (متقین)

آن حضرت همچنین فرموده:
«عَلَى حينِ اصْفِرار مِنْ وَرَقِهَا.»
(برگ‌هاى زندگی به زردى گراييده.)
منظور زرد شدن برگ‌ است.



این ماده سه بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۰.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۶۶.    
۳. فیروز آبادی، مجد‌الدین، قاموس المحیط، ج۲، ص۷۰.    
۴. فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج۷، ص۱۱۳.    
۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۷۶، خطبه ۱۲۰.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۲۳۴، خطبه ۱۱۹.    
۷. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۷۸، خطبه ۱۲۱.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۶۳، خطبه ۱۲۱.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۰۹.    
۱۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۱۲.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۵، ص۲۱۹-۲۲۰.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۳۷.    
۱۳. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۹۱.    
۱۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۷۵، خطبه ۸۸.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۱۵۵، خطبه ۸۷.    
۱۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۲۲، خطبه ۸۹.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۷۵، خطبه ۸۹.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶۵۲.    
۱۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶۵۵-۶۵۶.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۳، ص۶۲۱.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۲۶۳-۲۶۴.    
۲۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۳۸۷.    
۲۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۷۶، خطبه ۱۲۰.    
۲۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۷۵، خطبه ۸۸.    
۲۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۶۵، خطبه ۱۶۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صفر»، ج۲، ص۶۳۹-۶۴۰.    






جعبه ابزار