• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَعِقَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صَعِقَ:(فَصَعِقَ مَنْ فِى السَّمَاواتِ)
«صعق»، هم به معناى بى‌هوش شدن و هم مردن آمده است و كسانى كه قائل هستند نفخه صور، سه يا چهار نفخه است، نفخه دوم و سوم را «نفخه مرگ» و «حيات» مى‌دانند كه در آیات مورد بحث و آيات ديگر قرآن، به آن اشاره شده، يكى را نفخه «صعق» و ديگر را نفخه «قيام»مى‌گويند.



(وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَن فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاء اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَى فَإِذَا هُم قِيَامٌ يَنظُرُونَ) در آستانه قیامت در «صور» دميده مى‌شود، و در پى آن همه كسانى كه در آسمان‌ها و زمينند مى‌ميرند، مگر كسانى كه خدا بخواهد؛ سپس بار ديگر در «صور» دميده مى‌شود، ناگهان همگى به پا مى‌خيزند و در انتظار حساب و جزا هستند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: انحصار نفخ صور در دو نفخه اماته و احيا ، باعث شده كه كلمه صعق را در نفخه اول به مردن خلايق تفسير كنند، با اين‌كه معروف از معناى اين كلمه غش كردن است. صاحب صحاح مى‌گويد: وقتى گفته مى‌شود: صعق الرجل صعقا و تصعقا معنايش اين است كه غش كرد و اصعقه غيره ، يعنى ديگرى او را به غش درآورد آن گاه مى‌گويد: صعقه در آيه (فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ‌) به معناى مردن است‌. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. زمر/سوره۳۹، آیه۶۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۸۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۰۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۵۶۱.    
۵. زمر/سوره۳۹، آیه۶۸.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۶۶.    
۷. جوهری، ابونصر، الصحاح تاج اللغة و صحاح العربیة، ج۴، ص۱۵۰۶.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۴۴.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۹۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۱۳.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۹۲.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «صَعِقَ»، ص۳۳۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره زمر | لغات قرآن




جعبه ابزار