صَرْح (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَرْح (به فتح صاد و سکون راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای قصر است.
اصل
صرح به معنی وضوح است.
صَرْح به معنای قصر است.
به هر بناء عالی هم گفته می‌شود.
اصل
صرح به معنی وضوح است:
«صَرَحَ الْاَمْرَ صَرْحاً: بَیَّنَهُ وَ اَظْهَرَهُ.» ظاهرا قصر و عمارت مرتفع را از جهت مرئی و آشکار بودنش
صرح گفته‌اند.
به مواردی از
صَرْح که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ قالَ فِرْعَوْنُ یا‌هامانُ ابْنِ لِی صَرْحاً لَعَلِّی اَبْلُغُ الْاَسْبابَ.) (
فرعون گفت: «اى
هامان! براى من برج بلندى بساز، شايد به وسايلى دست يابم.)
مراد از آن در آیه بنای مرتفع است.
(قِیلَ لَهَا ادْخُلِی الصَّرْحَ فَلَمَّا رَاَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً) «به او گفته شد وارد قصر شو چون آن را دید گمان برد آبی عمیق است.»
(فَأَوْقِدْ لِي يَا هَامَانُ عَلَى الطِّينِ فَاجْعَل لِّي صَرْحًا) (اى هامان، برايم آتشى بر گل بيفروز (و آجرهاى محكم بساز) و براى من برج بلندى ترتيب ده.)
این کلمه چهار بار در قرآن مجید آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صرح»، ج۴، ص۱۲۰.
