• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَدیٰ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: صَدیٰ (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: تَصَدّی‌ (لغات‌قرآن)، صَدَیٰ (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)، صدی (مقالات مرتبط).


صَدو (به فتح صاد) یا صَدیٰ (به فتح صاد و دال) از واژگان قرآن کریم، به معنای کف زدن و صدای منعکس از کوه است.


صَدو
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۲۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۸۱.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت الحسینی، ج۱، ص۲۶۲.    
به معنای کف زدن است.
در مجمع البیان فرموده: تصدیه زدن دست بر دست است.
[۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۶۳.    

صدی به معنی صدای کوه و غیره از آن است. (صدائی که از کوه منعکس می‌شود.)

به مواردی از صَدو که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - تَصْدِیَةً (آیه ۳۵ سوره انفال)

(وَ ما کانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَیْتِ اِلَّا مُکاءً وَ تَصْدِیَةً)
[۵] انفال/سوره۸، آیه۳۵.    

«نماز مشرکین در نزد بیت اللّه فقط صفیر زدن و کف زدن بود.»
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۹۵.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۷۹.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۲۱۲.    
[۹] بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۶۲.    

مکاء به معنی صفیر است.

۲.۲ - تَصَدَّی‌ (آیه ۶ سوره عبس)

(اَمَّا مَنِ اسْتَغْنی‌. فَاَنْتَ لَهُ‌ تَصَدَّی‌)
[۱۰] عبس/سوره۸۰، آیه۵ و ۶.    

«امّا آنکه بی‌نیاز است تو به او توجه می‌کنی.»
[۱۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۲۷.    
[۱۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۰۰.    
[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۰۳.    
[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۶۷.    

تصّدی به معنی توجه و رو کردن است. صدی چنانکه نقل شد به صدای کوه که منعکس شده گفته می‌شود، زیرا صدا به آن اصابت کرده و برگشته است و نیز به عطش صدی گفته می‌شود، و آن به معنی عطش یائی و به معنی کف زدن واوی است.
طبرسی درباره «تصدی» فرموده: آن به معنی تعرض و رو کردن است، مثل رو کردن صدیان (عطشان) به آب.
[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۶۴.    

راغب اصفهانی آن‌را مثل توجه به صدای کوه گفته است.
[۱۶] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۸۱.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۲۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۸۱.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت الحسینی، ج۱، ص۲۶۲.    
۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۶۳.    
۵. ↑ انفال/سوره۸، آیه۳۵.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۹۵.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۷۹.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۲۱۲.    
۹. ↑ بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۶۲.    
۱۰. ↑ عبس/سوره۸۰، آیه۵ و ۶.    
۱۱. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۲۷.    
۱۲. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۰۰.    
۱۳. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۰۳.    
۱۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۶۷.    
۱۵. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۶۴.    
۱۶. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۸۱.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صدی»، ج۴، ص۱۲۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره انفال | واژه شناسی واژگان سوره عبس
جعبه ابزار