• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَفَد (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: صَفَد (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: صَفَد (مفردات‌قرآن)، أَصْفاد (لغات‌قرآن).


صَفَد (به فتح صاد و فاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای زنجیری است که با آن دست‌ها را به گردن می‌بندند.
مُصَفَّد (به ضم میم و فتح صاد و فاء) به معنای آدم به زنجیر بسته شده است.
آن فقط يک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


صَفَد
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۹.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۸۷.    
به معنای زنجیری که با آن دست‌ها را به گردن می‌بندند آمده است.
مُصَفَّد به معنای آدم به زنجیر بسته شده آمده است. (مجمع البیان)
[۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۸۶.    



موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - مُصَفَّداً - خطبه ۲۲۳ (نکوهش ظلم)

امام (صلوات‌الله‌علیه) فرموده:
«وَ اللهِ لاََنْ أَبيتَ عَلَى حَسَکِ السَّعْدانِ مُسَهَّداً أَوْ أُجَرَّ فی الاَْغْلالِ مُصَفَّداً أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ أَنْ أَلْقَى اللهَ وَ رَسولَهُ يَوْمَ الْقيامَةِ ظالِماً لِبَعْضِ الْعِبادِ.»
[۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۵۳، خطبه ۲۲۳.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۴۳، خطبه ۲۱۹.    
[۶] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۴۶، خطبه ۲۲۴.    

«به خدا قسم اگر روی خار سعدان تا صبح بیدار مانم و در غلّ‌ها به‌طور زنجیر شده بر روی زمین کشیده شوم بر من خوش‌تر است از این‌که روز قیامت خدا و رسول را ملاقات کنم در حالی‌که به بعضی از بندگان ظالمم.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۴۱، خطبه ۲۲۴.    
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۴۵.    

(شرح های خطبه:
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۵۶.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۴۰۰-۴۰۱.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۹۰.    
[۱۲] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۴۵.    
)


این ماده فقط یک بار در « نهج البلاغه» آمده است.
[۱۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۵۳، خطبه ۲۲۳.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۹.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۸۷.    
۳. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۸۶.    
۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۵۳، خطبه ۲۲۳.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۴۳، خطبه ۲۱۹.    
۶. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۴۶، خطبه ۲۲۴.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۴۱، خطبه ۲۲۴.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۴۵.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۵۶.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۴۰۰-۴۰۱.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۹۰.    
۱۲. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۴۵.    
۱۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۵۳، خطبه ۲۲۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صفد»، ج۲، ص۶۳۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 223 نهج البلاغه
جعبه ابزار