• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفت اصمات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفت اصمات به صفت عامل سنگین ادا شدن حرف اطلاق می‌شود و یکی از صفات اصلی حروف می‌باشد.


«اصمات» در لغت به معنای ساکت کردن و در اصطلاح تجوید عبارت است امتناع متکلم از تلفظ به کلمه‌ای چهار یا پنج حرفی که همگی دارای صفت اصمات بوده و هیچ یک از حروف مذلقه در آن نباشد.

صفت اصمات در مقابل صفت اذلاق ، یکی از صفات اصلی یا متضاد حروف است که لفظ واجد این صفت، هنگام تلفظ، سنگین و سخت ادا می‌شود. حروف دارای این ویژگی را «مصمته» گویند؛ مانند: ع، غ، ق، و….
[۱] صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص (۴۴-۴۵).
[۲] موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص (۵۵-۵۶).
[۳] محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص (۴۹-۵۰).


حروف مصمته .

۱. ↑ صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص (۴۴-۴۵).
۲. ↑ موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص (۵۵-۵۶).
۳. ↑ محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص (۴۹-۵۰).


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«صفت اصمات».    



رده‌های این صفحه : تجوید | قرآن شناسی
جعبه ابزار