• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صدقه (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: صدقه (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: صدقه (مفردات‌قرآن)، صدقه.


صَدَقَه (به فتح صاد، دال و قاف) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای چیزی است که انسان از مال خود قربة الی اللّه می‌دهد و اعمّ از زکات است که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره روزی و رفع فقر از این واژه استفاده نموده است.


صَدَقَه
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۲.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۱۹۸.    
[۳] راغب اصفهانی، المفردات، ج۱، ص۴۷۸.    
به معنای چیزی است که انسان از مال خود قربة الی اللّه می‌دهد و اعمّ از زکات است و به واجب و مستحبّ هر دو گفته می‌شود،
[۴] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۳.    
[۵] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۱۶-۱۱۷.    
[۶] فخرالدین طریحی، مجمع البحرین تحقیق الحسینی، ج۵، ص۲۰۰.    
[۷] راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۸۰.    
[۸] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۱۵.    
در اقرب الموارد در وجه تسمیه آن گوید: بنده به وسیله آن صدق عبودیّت خود را آشکار می‌کند.
[۹] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ذیل ماده صدقه.


‌• امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۱۳۷ درباره صدقه فرموده است: «اسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَةِ»
[۱۰] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۰۶، حکمت ۱۳۲.    
[۱۱] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۸۵، حکمت ۱۳۷.    
[۱۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹۴، حکمت ۱۳۷.    
[۱۳] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۳۵.    
(روزى را به وسيله صدقه فرود آوريد!)
[۱۴] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۶۹، حکمت ۱۳۷.    

‌• همچنین امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۲۴۹ درباره صدقه فرموده است: «إِذَا أَمْلَقْتُم فَتَاجرُِوا اللهَ بِالصَّدَقَةِ.»
[۱۵] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۳۲، حکمت ۲۴۹.    
[۱۶] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۱۰، حکمت ۲۵۸.    
[۱۷] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۱۳، حکمت ۲۵۸.    
[۱۸] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۱۰۱.    
«چون فقیر شدید، با خدا با صدقه تجارت کنید، یعنی صدقه بدهید که خدا ثروت عطا فرماید.»

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۲.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۱۹۸.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، المفردات، ج۱، ص۴۷۸.    
۴. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۳.    
۵. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۱۶-۱۱۷.    
۶. ↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین تحقیق الحسینی، ج۵، ص۲۰۰.    
۷. ↑ راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۸۰.    
۸. ↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۱۵.    
۹. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ذیل ماده صدقه.
۱۰. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۰۶، حکمت ۱۳۲.    
۱۱. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۸۵، حکمت ۱۳۷.    
۱۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹۴، حکمت ۱۳۷.    
۱۳. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۳۵.    
۱۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۶۹، حکمت ۱۳۷.    
۱۵. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۳۲، حکمت ۲۴۹.    
۱۶. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۱۰، حکمت ۲۵۸.    
۱۷. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۱۳، حکمت ۲۵۸.    
۱۸. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۱۰۱.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صدقه»، ج۲، ص۶۳۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار