• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صدف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: صدف (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: صَدَفَ (لغات‌قرآن)، صدف (مفردات‌نهج‌البلاغه)، صدف (مقالات مرتبط).
دیگر کاربردها: صدف (ابهام‌زدایی).


صَدَف (به فتح صاد و دال) از واژگان قرآن کریم، به معنای اعراض است.


صَدَف
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۱۵-۱۱۶.    
[۲] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۱۲.    
[۳] فخرالدین طریحی، مجمع البحرین تحقیق الحسینی، ج۵، ص۷۸.    
به معنای اعراض شدید است.
[۴] راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۷۸.    


(فَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ کَذَّبَ بِآیاتِ اللَّهِ وَ صَدَفَ‌ عَنْها)
[۵] انعام/سوره۶، آیه۱۵۷.    
(... پس، چه كسى ستمكارتر است از كسى كه آیات خدا را تکذیب كرده، و از آن روى گردانده است؟!..)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۴۹.    

(حَتَّی اِذا ساوی‌ بَیْنَ‌ الصَّدَفَیْنِ‌ قالَ انْفُخُوا)
[۷] کهف/سوره۱۸، آیه۹۶.    
صدف ناحیه و جانب کوه است یعنی: (تا چون مساوی و پر کرد میان دو ناحیه کوه را گفت: بدمید.)
تصادف به معنی تقابل نیز آمده است.
[۸] گروهی از مولفین، المعجم الوسیط، ج۱، ص۵۱۰.    
در مجمع البیان فرموده: ازهری گوید دو جانب کوه را صدفان گویند که با هم محازات و تلاقی (و تقابل) دارند
[۹] شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۶، ص۳۸۸.    
و به قولی گویا هر یک از دیگری اعراض کرده است. این قول به‌نظر نگارنده قوی است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۱۵-۱۱۶.    
۲. ↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۱۲.    
۳. ↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین تحقیق الحسینی، ج۵، ص۷۸.    
۴. ↑ راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۷۸.    
۵. ↑ انعام/سوره۶، آیه۱۵۷.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۴۹.    
۷. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۹۶.    
۸. ↑ گروهی از مولفین، المعجم الوسیط، ج۱، ص۵۱۰.    
۹. ↑ شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۶، ص۳۸۸.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صدف»، ج۴، ص۱۱۵-۱۱۶.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره انعام
جعبه ابزار