• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صخابه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صَخّابَه، به زن فريادكش و پر سر و صدا می‌گویند و از عنوان ياد شده در باب نکاح نام برده‌اند.


صَخْب در لغت به معناى فرياد زدن و سر و صدا كردن آمده است و صخّابه بر زنى اطلاق مى‌شود كه بسيار فرياد مى‌كشد و سر و صدا به راه مى‌اندازد.
[۱] الوافى، ج۲۱، ص۶۸.
[۲] الحدائق الناضرة، ج۲۳، ص۲۴.    
[۳] مجمع البحرين، واژه «صخب».
برخى لغويان صخّابه را به سليطه، زن بدزبان و سلطه جو معنا كرده‌اند.
[۴] معجم مقاييس اللغة و تاج العروس، واژه «سلط».


از جمله زنانى كه ازدواج با آنان کراهت دارد، صخّابه است.
[۵] نزهة الناظر، ص۹۹.
[۶] وسائل الشیعة، ج۲۰، ص۲۸.    
[۷] الحدائق الناضرة، ج۲۳، ص۲۴.    


۱. ↑ الوافى، ج۲۱، ص۶۸.
۲. ↑ الحدائق الناضرة، ج۲۳، ص۲۴.    
۳. ↑ مجمع البحرين، واژه «صخب».
۴. ↑ معجم مقاييس اللغة و تاج العروس، واژه «سلط».
۵. ↑ نزهة الناظر، ص۹۹.
۶. ↑ وسائل الشیعة، ج۲۰، ص۲۸.    
۷. ↑ الحدائق الناضرة، ج۲۳، ص۲۴.    


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۵۴.    


رده‌های این صفحه : اخلاق اسلامی | ازدواج | فقه | نکاح
جعبه ابزار