از نشانه‌های حقیقی بودن استعمال لفظی در یک معنا صحّت حمل است؛ بدین معنا که در مواقع تردید در حقیقی یا مجازی بودن معنایی برای لفظ ، چنانچه حمل لفظ بر آن معنا صحیح و سلب آن نادرست باشد، استعمال حقیقی است و اگر عکس آن ـ یعنی حمل لفظ بر معنا نادرست و سلب آن صحیح ـ باشد، استعمال مجازی خواهد بود، مانند استعمال لفظ شیر در حیوان درنده معروف و فرد شجاع که در اوّلی حقیقی و در دومی ـ که سلب عنوان شیر از او صحیح است ـ مجازی خواهد بود.
