صالح بن طریف برغواطی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صالح بن طریف برغواطی، از شخصیت های قرن دوم قمری بود که ادعای پیامبری کرد و دین جدیدی با احکامی تازه و کتابی نو آورد. او سرانجام به
سال ۱۷۵ ق درگذشت.
صالح بن طریف برغواطی، از
قبیله برغواطه و اهل «تامسنای» مغرب دور، بین «سلا» و «آسفی» بود. او ادعای پیغمبری کرد. پدرش، طریف نیز از رهبران
خوارج صفریه مغرب بود. گویند: او نیز ادعای پیامبری کرد و کشته شد و پسرش، صالح به جای او نشست. صالح در ابتدای کار از نیکوکاران بود، سپس در
سال ۱۲۷ ق ادعای
نبوت کرد و دینی را وضع کرد که در آن ده
نماز واجب بود. در دین او دزد باید کشته می‌شد و مرد می‌توانست هر تعداد زن را به
ازدواج خود در آورد. مرد هم چنین می‌توانست زن‌های خود را در یک روز به هر تعداد که می‌خواست
طلاق دهد و بعد از آن به آنها رجوع کند. وی ازدواج با دخترعموها را
حرام کرد.
صالح کتابی در هشتاد
سوره به نام پیامبران و غیر آنان که آن را قرآن نامید نوشت و ادعا داشت که این کتاب به او
وحی شده است. به تدریج پیروان او زیاد شدند. وی توانست ۴۷ سال حکومت کند. سپس به مشرق رفت و بازنگشت. گویند: فرزندانش بعد از وی، در اواسط قرن پنجم هجری که «
مرابطون» بر آنها یورش آورده و آنان را از بین بردند طریق ضلالت پدر را استمرار بخشیدند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۰۳.
