• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صاع (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صاع و صُواع (به ضم صاد) از واژگان قرآن کریم هر دو به معنی پیمانه است.
این کلمه فقط یک‌بار در کلام اللّه آمده است.



صاع و صُواع هر دو به معنی پیمانه است.
در «سقی» گذشت که آن‌را به علت آب خوردن سقایه، و به جهت کیل صواع می‌گفتند. راغب اصفهانی این مطلب را در «سقی» و «صوع» گفته است.


به موردی از صاع که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - صُواعَ‌ (آیه ۷۲ سوره یوسف)

(قالُوا نَفْقِدُ صُواعَ‌ الْمَلِکِ وَ لِمَنْ جاءَ بِهِ حِمْلُ بَعِیرٍ وَ اَنَا بِهِ زَعِیمٌ)
(گفتند: «جام مخصوص پادشاه را! و هركس آن را بياورد، يک بارِ شتر غلّه به او داده مى‌شود؛ و من ضامن اين پاداش هستم.»)



این کلمه فقط یک‌بار در کلام اللّه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۶۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۹۹.    
۳. طریحی بنایی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۶۱.    
۴. یوسف/سوره۱۲، آیه۷۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۴۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۳۰۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۲۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۶۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۸۵.    
۱۰. یوسف/سوره۱۲، آیه۷۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صاع»، ج۴، ص۱۶۴.    






جعبه ابزار