شیعه- بویژه در دوران اخیر- هنگامی که به طور مطلق به کار میرود، مراد از آن خصوص شیعیاندوازدهامامی است که پس از پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله قائل به امامتجانشینان دوازده گانه آن حضرت اند که نخستین آنان امیرمؤمنان، علیعلیهالسّلام وسپس دو فرزندگرامی اش امام حسن و امام حسین علیهما السّلام و نُه نفر از فرزندان امام حسین علیهم السّلاماند که آخرینشان، حجة بن الحسنالمهدی عجل اللَّه فرجه الشریف است. روایات فراوانی از طریق شیعه و اهل سنت بر این معنا دلالت دارد.
چنانچه کسی مالی را بر شیعه- بدون تعیین گروهی خاص- وقف کند و قرینه و شاهدی نیز که موجب انصراف آن به فرقهای خاص باشد، وجود نداشته باشد، به قولمشهور، شامل همه فرقههای شیعه میشود.
برخی گفتهاند: اگر وقف کننده یکی از گروههای شیعه باشد، سخن او بر شاهد حال و فحوای گفتارش حمل میگردد و در نتیجه مال وقفی به گروهی که واقف نیز از آن گروه میباشد اختصاص مییابد نه سایر گروههای شیعه.