شِرْب (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شِرْب: (کُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ) «شِرْب» از مادّه «
شُرْب»
به معنای سهم و نوبت آب است.
(وَنَبِّئْهُمْ اَنَّ الْمَاء قِسْمَةٌ بَیْنَهُمْ کُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ) (و به آن‌ها خبر ده که آب قریه باید در میانشان تقسیم شود، یک روز سهم ناقه و یک روز برای آن‌ها و هر یک برای سهم خود باید حاضر شوند)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه
شرب به معنای سهمی از نوشیدن آب است و معنای آیه این است که: به قوم خود خبر بده که بعد از آنکه ما ناقه را فرستادیم آب محل بین قوم و بین ناقه تقسیم شده است، هر یک از دو طرف از سهم خودش بهره بگیرد، مردم در هنگام
شرب خود بر سر آب حاضر شوند و ناقه هم در هنگام
شرب خودش حاضر شود، و در این باره در جای دیگر فرموده:
(قالَ هذِهِ ناقَةٌ لَها شِرْبٌ وَ لَکُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَعْلُومٍ) (گفت: این ناقه‌ای است که معجزه الهی است برای او سهمی از آب قریه و برای شما سهم روز معیّنی است)
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شِرْب»، ص۳۱۱.
