• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شُقَّه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: شُقَّه (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: شُقَّة (لغات‌قرآن).


شُقَّه (به ضم شین و تشدید قاف) از واژگان قرآن کریم و به معنای ناحیه و محلی که با مشقت به آن می‌رسند.
همچنین به معنای سفر و مسافت نیز آمده است.


شُقَّه
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۶۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۵۹.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۹۴.    
به معنای ناحیه و محلی که با مشقت به آن می‌رسندو

به موردی ازشُقّه که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ لکِنْ بَعُدَتْ عَلَیْهِمُ‌ الشُّقَّةُ)
[۴] توبه/سوره۹، آیه۴۲.    

«لیکن این مسافت یا سفر بر آنها دور آمد.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۴۰۰.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۸۴.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۰۱.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۶۰.    

به معنی سفر و مسافت نیز آمده است
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۶۰.    
که توام با مشقت است.


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۶۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۵۹.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۹۴.    
۴. ↑ توبه/سوره۹، آیه۴۲.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۴۰۰.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۸۴.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۰۱.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۶۰.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۶۰.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شقّه»، ج۴، ص۶۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره توبه
جعبه ابزار