• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شُقَّه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: شُقَّة (لغات‌قرآن).


شُقَّه (به ضم شین و تشدید قاف) از واژگان قرآن کریم و به معنای ناحیه و محلی که با مشقت به آن می‌رسند.
همچنین به معنای سفر و مسافت نیز آمده است.



شُقَّه به معنای ناحیه و محلی که با مشقت به آن می‌رسندو


به موردی ازشُقّه که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ لکِنْ بَعُدَتْ عَلَیْهِمُ‌ الشُّقَّةُ)
«لیکن این مسافت یا سفر بر آنها دور آمد.»
به معنی سفر و مسافت نیز آمده است که توام با مشقت است.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۶۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۵۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۹۴.    
۴. توبه/سوره۹، آیه۴۲.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۴۰۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۸۴.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۰۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۶۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۶۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شقّه»، ج۴، ص۶۰.    






جعبه ابزار