شُغْل (مفردات‌قرآن)

شَغْل (به فتح شین و سکون غین) یا شُغْل (به ضم شین و سکون غین) از واژگان قرآن کریم به معنای مشغولیّت‌ است.

شَغْل یا شُغْل (بر وزن عنق و قفل) به معنای مشغولیّت‌ است.

به مواردی از شغل که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(شَغَلَتْنا اَمْوالُنا وَ اَهْلُونا)
«اموال و اهل و عیال مشغول و گرفتارمان کرد.»

(اِنَّ اَصْحابَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فِی‌ شُغُلٍ‌ فاکِهُونَ)
«اهل بهشت آن روز در مشغولیّت به‌خصوصی متنّعم‌اند.»

شغل را (بر وزن عنق و قفل) خوانده‌اند، هر دو به معنی مشغولیّت‌اند.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۴۸.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۵۷.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۰۲.
۴.	↑ فتح/سوره۴۸، آیه۱۱.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۴۱۵.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۷۸.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۱۲۵.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۹۰.
۹.	↑ یس/سوره۳۶، آیه۵۵.
۱۰.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۵۰.
۱۱.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۰۴.
۱۲.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۲۲.
۱۳.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۸۲.