• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شُغْل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





شَغْل (به فتح شین و سکون غین) یا شُغْل (به ضم شین و سکون غین) از واژگان قرآن کریم به معنای مشغولیّت‌ است.



شَغْل یا شُغْل (بر وزن عنق و قفل) به معنای مشغولیّت‌ است.


به مواردی از شغل که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - شَغَلَتْنا (آیه ۱۱ سوره فتح)

(شَغَلَتْنا اَمْوالُنا وَ اَهْلُونا)
«اموال و اهل و عیال مشغول و گرفتارمان کرد.»


۲.۲ - شُغُلٍ‌ (آیه ۵۵ سوره یس )

(اِنَّ اَصْحابَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فِی‌ شُغُلٍ‌ فاکِهُونَ)
«اهل بهشت آن روز در مشغولیّت به‌خصوصی متنّعم‌اند.»
شغل را (بر وزن عنق و قفل) خوانده‌اند، هر دو به معنی مشغولیّت‌اند.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۴۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۵۷.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۰۲.    
۴. فتح/سوره۴۸، آیه۱۱.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۴۱۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۷۸.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۱۲۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۹۰.    
۹. یس/سوره۳۶، آیه۵۵.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۵۰.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۰۴.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۲۲.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۸۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شغل»، ج۴، ص۴۸.    






جعبه ابزار