شَیْخ (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شَیْخ (به فتح شین و سکون یاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای پیر است.
به قولی از چهل سالگی و به قولی از پنجاه و به قولی از پنجاه و یک تا آخر عمر است.
به قولی تا هشتاد سالگی است.
شَیْخ به معنای پیر است.
به قولی از چهل سالگی و به قولی از پنجاه و به قولی از پنجاه و یک تا آخر عمر است.
به قولی تا هشتاد است.
به مواردی از
شَیْخ که در قرآن به کار رفته است، اشاره میشود:
(یا اَیُّهَا الْعَزِیزُ اِنَّ لَهُ اَباً شَیْخاً کَبِیراً) (گفتند: «اى عزيز! او پدر بسيار پيرى دارد كه طاقت دورى او را ندارد»)
جمع آن در قرآن شیوخ
آمده است.
(ثُمَّ لِتَکُونُوا شُیُوخاً) (و بعد از آن پير مىشويد.)
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شیخ»، ج۴، ص۹۴.