شَوَیٰ (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
شَوَیٰ (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط:
شَوَیٰ (مفرداتقرآن)
.
شَوَیٰ
(به فتح شین و واو) یکی از
مفردات نهج البلاغه
به معنای بریان کردن است.
حضرت علی (علیهالسلام)
درباره
شیطان
از این واژه استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای
شَوی
۲ - کاربردها
۲.۱ -
تُشْوِي
- خطبه ۱۹۲ (درباره شیطان)
۳ - تعداد کاربرد
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای
شَوی
[
ویرایش
]
شَوَیٰ
[۱]
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۲۲.
به معنای بریان کردن آمده است.
[۲]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ط-الحسینی، ج۲، ص۵۶۲.
اشواء
: خطا کردن آمده است.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
یک مورد که در
نهج البلاغه
استفاده شده به شرح ذیل میباشد:
۲.۱ -
تُشْوِي
- خطبه ۱۹۲ (درباره شیطان)
امام (صلواتاللهعلیه) در خصوص شیطان فرموده است:
«فَمَا تُكْدِي أَبَداً، وَ لاَ
تُشْوِي
أَحَداً»
؛
[۳]
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۶۳، خطبه ۱۹۲.
[۴]
عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۷۳، خطبه ۱۸۷.
[۵]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۹۴، خطبه ۱۹۲.
«هرگز از تأثير فرو نمىماند و كسى از هلاكتش جان به در نمىبرد».
[۶]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۵۹.
[۷]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۵۹.
(شرحهای خطبه:
[۸]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۸۲.
[۹]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۴۳۶.
[۱۰]
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۳۵۹.
[۱۱]
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۶۴.
)
۳ - تعداد کاربرد
[
ویرایش
]
این واژه فقط یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۲۲.
۲.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ط-الحسینی، ج۲، ص۵۶۲.
۳.
↑
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۶۳، خطبه ۱۹۲.
۴.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۷۳، خطبه ۱۸۷.
۵.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۹۴، خطبه ۱۹۲.
۶.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۵۹.
۷.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۵۹.
۸.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۸۲.
۹.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۴۳۶.
۱۰.
↑
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۳۵۹.
۱۱.
↑
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۶۴.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شوی»، ج۲، ص۶۲۲.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان خطبه 192 نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری