• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَوَیٰ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: شَوَیٰ (مفردات‌قرآن).


شَوَیٰ (به فتح شین و واو) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای بریان کردن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره شیطان از این واژه استفاده نموده است.



شَوَیٰ به معنای بریان کردن آمده است. اشواء: خطا کردن آمده است.


یک مورد که در نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - تُشْوِي - خطبه ۱۹۲ (درباره شیطان)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص شیطان فرموده است:
«فَمَا تُكْدِي أَبَداً، وَ لاَ تُشْوِي أَحَداً»؛
«هرگز از تأثير فرو نمى‌ماند و كسى از هلاكتش جان به در نمى‌برد».
این واژه فقط یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۲۲.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ط-الحسینی، ج۲، ص۵۶۲.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۶۳، خطبه ۱۹۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۷۳، خطبه ۱۸۷.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۹۴، خطبه ۱۹۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۵۹.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۵۹.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۸۲.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۴۳۶.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۳۵۹.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۶۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شوی»، ج۲، ص۶۲۲.    






جعبه ابزار