• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَرْد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





شَرْد (به فتح شین و سکون راء) از واژگان قرآن کریم به معنای رفتن به سر خود است.
تَشْرید (به فتح تاء و سکون شین) به معنای راندن و طرد کردن است.
این کلمه در قرآن مجید یک بار آمده است.



شَرْد به معنای به سر خود رفتن است.
تشرید به معنای راندن و طرد کردن است.
«شَرَدَ الْبَعِیرُ: نَفَرَ- شَرَّدَهُ‌: طَرَدَهُ.»


به موردی از شَرْد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - شَرِّدْ (آیه ۵۷ سوره انفال)

(فَاِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِی الْحَرْبِ‌ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ‌)
یعنی «اگر کفار پیمان‌شکن را در جنگ‌گیر آوردی به وسیله آنها کسانی را که در پشت سر آنها هستند بران، شاید متذکر باشند.»
یعنی با آنها طوری سخت رفتار کن تا دیگران از ترس رانده شوند و طمع در پیمان‌شکنی نکنند.



به موردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۳.۱ - لَیُشَرِّدَنَّکُمْ‌ خطبه ۱۳۸

امام علی (علیه‌السلام) فرموده‌ : «وَ اللَّهِ‌ لَیُشَرِّدَنَّکُمْ‌ فِی اَطْرَافِ الْاَرْضِ»
«به خدا سوگند شما را در اطراف زمین متفرق می‌کند.»



این کلمه در قرآن مجید یک بار آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۴۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت- الحسینی، ج۳، ص۷۷.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۴۹.    
۵. انفال/سوره۸، آیه۵۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۱۴۸.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۱۱۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۲۴۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۸۴.    
۱۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۰۳، خطبه ۱۳۸.    
۱۱. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۳۰، خطبه ۱۳۶.    
۱۲. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۹۶، خطبه ۱۳۸.    
۱۳. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۴۷.    
۱۴. انفال/سوره۸، آیه۵۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شرد»، ج۴، ص۱۳.    






جعبه ابزار