• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شوره زار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





زمین داراى شوره را شوره زار گویند. از آن در باب طهارت و صلات نام برده‌اند.






تیمم بر زمین شوره زار در صورتى كه سطح آن پوشیده از نمک نباشد و عنوان زمین بر آن صادق باشد، جایز، لیكن مکروه است.


به قول مشهور، نمازگزاردن در زمین شوره زار مكروه است،
مگر آنكه محل سجده، صاف و هموار و استقرار پیشانی بر آن ممکن باشد، كه در این صورت به تصریح بسیارى، نمازگزاردن کراهت ندارد؛
هرچند كلمات گروهى از فقها درباره كراهت نماز در شوره زار مطلق است.


۱. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۵، ص۱۴۱-۱۴۲.    
۲. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی‌، ج۲، ص۱۹۷.    
۳. بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۷، ص۲۱۰-۲۱۱.    
۴. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۸، ص۳۴۵.    
۵. طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، ج۱، ص۸۵.    
۶. طوسی، محمد بن علی، الوسیلة، ص۸۹.    
۷. بیهقی کیدری، محمد بن حسین، إصباح الشیعة، ص۶۷.    
۸. حلی، جعفر بن حسن، المختصر النافع، ص۲۶    
۹. حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، ج۲، ص۴۰۹.    
۱۰. کرکی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۲، ص۱۳۳.    
۱۱. حلبی، ابوصلاح، الکافی فی الفقه، ص۱۴۱.    
۱۲. دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز، المراسم العلویة، ص۶۵.    
۱۳. حلی، ابن فهد، المهذب البارع، ج۱، ص۳۳۷.    
۱۴. حلبی، علی بن حسن، إشارة السبق، ص۸۸.    
۱۵. حلبی، حمزة بن علی، غنیة النزوع، ص۶۷.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۷۳۵.    


رده‌های این صفحه : تیمم | فقه | مکان نماز گذار




جعبه ابزار