شهر حجر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حِجْر، شهری در شمالغربی
عربستان است.
این
شهر در ناحیه ی
ا وادی حجر ، میان
مدینه و
تبوک ، و بین
حجاز و
شام واقع است.
به گفته ابنخرداذبه،
حجر در میانه
دمشق و
مکه ، و بین جُنَینه و
وادیالقُری واقع است.
نام این شهر را لغتشناسانی چون
ابندرید و جغرافیانویسان و
مورخانی مانند ابنحائک
و اصفهانی
و ابنبطوطه
به صورت حِجْر یا حجرثمود ضبط کردهاند؛ اما صورتهای دیگری نیز از این نام دیده شده است.
حجر در سده پنجم پیش از
میلاد ، در منابع لاتین اگره نامیده میشد و از شهرهای
حجاز بود.
در سال ۶۵قم، نبطیان بر حجر مسلط شدند و ظاهرآ اوج شکوفایی حجر پیشاز اسلام در دوران آنها بوده است.
اهمیت تاریخی حجر به حضور
قوم ثمود در این محل بازمیگردد و به همین سبب، بسیاری آن را
دیار ثمود نیز نامیدهاند.
حجر در زمان
پیامبر اکرم در قلمرو اسلامی قرار گرفت و پیامبر پیش از غزوه تبوک شبی با یاران خود در حجر
بیتوته کرد، اما یاران خود را از آشامیدن
آب چاهها و
وضو گرفتن با آن و داخل شدن به خانههای بازمانده از اهل ثمود برحذر داشت.
برخی بر آناند که منظور از
جبال در
آیه ۸۲
سوره حجر ،
کوههای اَثالِث (یا اثالب) نزدیک حجر است.
در بیشتر منابع اسلامی، نام حجر همراه وادیالقُری آمده است.
به گفته
ابنهشام ،
این شهر دارای
مسجدی بوده که احتمالاً همان مسجدی است که مقدسی
آن را مسجد صالح خوانده است.
در قرن سوم، حجر بازاری داشت که از اهمیت تجاری شهر حکایت میکند،
اما در
سده چهارم،
روستایی کوچک با ساکنان اندک وصف شده است
.
در اواخر همین سده، مقدسی
آن را از شهرهای کوچک ناحیه قُرح به مرکزیت وادیالقری به شمار آورده و از چاههای بسیار و کشتزارهای آن سخن گفته است.
حجر موقعیت و اهمیت ارتباطی نیز داشته، چرا که شهری در مسیر مکه بوده است و کاروانهای حجاج شام در آنجا منزل میکردند.
مطالب مربوط به حجر، از سده هشتم تا دوره معاصر اندک است.
در سده هشتم، حمداللّه مستوفی
و در سده چهاردهم، کحّاله
و فؤاد حمزه
آنجا را قریهای در وادیالقری ذکر کردهاند.
امروزه حجر، مدائن صالح نامیده میشود که برگرفته از نام
حضرت صالح علیهالسلام، پیامبر قوم ثمود، است.
از لحاظ تقسیمات سیاسی، این شهر تابع شهرستانِ (محافظه) علاء از استانِ (منطقه) مدینه است و با شهر علاء (مرکز محافظه) حدود ۲۵
کیلومتر فاصله دارد، در ۱۱۰ کیلومتری جنوبغربی
شهر تیماء واقع است و با راه فرعی به طول بیش از پنجاه کیلومتر به راه اصلی مدینه ـ
تبوک متصل میشود.
نخستین مستشرقی که در نیمه دوم سده سیزدهم/ نوزدهم به این شهر رفت و تصاویری از آن تهیه کرد، داوتی بود، سپس اویتینگ و اوبر و فیلبی از آنجا دیدن کردند.
در ۱۳۲۵/ ۱۹۰۷ ژوسن و ساویناک نیز ساختمانهای مدائن صالح را به تفصیل شرح دادند.
از حجر
کتیبههای بسیاری به زبانهای گوناگون و آثار متعددی، از جمله قصر بِنت و بیت شیخ، باقیمانده است.
بهجز حجرِ وادیالقری یا حجرِ ثمود، مکان یا شهرهای دیگری با همین نام در منابع قدیم و جدید دیده میشود که بیشتر در
جزیرةالعرباند و در میان آنها حِجر یا حَجر یمامه از بقیه معروفتر است و درباره آن، که در قدیم محل بازارهای اعراب و مدتی مرکز ناحیه یمامه بوده است، مطالب فراوانی هست
.
حجراسماعیل ، نیز گاهی حجرِ مکه خوانده شده است.
بهجز این دو،
رود و شهر حجر در
حضرموت یا حجرِ یمن،
حُجر که موضع و بخشی از مِخلاف در
یمن بوده
، حِجر بصره
و حَجرِ منطقه
بحرین نیز معروفاند.
نام حجر در اشعار جمیل بن عبداللّه
آمده است که بر حجر ثمود دلالت دارد.
(۱) ابنبطوطه، رحلة ابنبطوطة، چاپ محمد عبدالمنعم عریان، بیروت ۱۴۰۷/ ۱۹۸۷.
(۲) ابنحائک، صفة جزیرة العرب، چاپ محمد بن علی أکوع، بغداد ۱۹۸۹.
(۳) ابنخرداذبه.
(۴) ابندرید، کتاب جمهرة اللغة، چاپ رمزی منیربعلبکی، بیروت ۱۹۸۷ـ۱۹۸۸.
(۵) ابنقتیبه، المعارف، بیروت ۱۴۰۷/۱۹۸۷.
(۶) ابنهشام، السیرةالنبویة، چاپ مصطفی سقا، ابراهیم ابیاری، و عبدالحفیظ شلبی، بیروت: داراحیاء التراث العربی، (بیتا).
(۷) اسماعیل بن علی ابوالفداء، کتاب تقویمالبلدان، چاپ رنو و دسلان، پاریس ۱۸۴۰.
(۸) شوقی ابوخلیل، اطلس التاریخ العربی الاسلامی، بیروت ۱۴۲۳/۲۰۰۲.
(۹) محمد بن عبداللّه ازرقی، اخبار مکة و ماجاء فیها من الآثار، چاپ رشدی صالح ملحس، بیروت ۱۴۰۳/ ۱۹۸۳، چاپ افست قم ۱۳۶۹ش.
(۱۰) اصطخری.
(۱۱) حسن بن عبداللّه اصفهانی، بلاد العرب، چاپ حمد جاسر و صالح علی، ریاض ۱۳۸۸/۱۹۶۸.
(۱۲) اطلس المملکة العربیة السعودیة، ریاض: وزارة التعلیم العالی، ۱۴۲۰/۲۰۰۰.
(۱۳) عبداللّه بن عبدالعزیز بکری، معجم ما استعجم من اسماء البلاد و المواضع، چاپ مصطفی سقّا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۱۴) جمیل بن عبداللّه، دیوان، بیروت ۱۳۸۶/۱۹۶۶.
(۱۵) جوادعلی، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بیروت ۱۹۷۶ـ ۱۹۷۸.
(۱۶) ابوالقاسم بن احمد جیهانی، اشکال العالم، ترجمه علی بن عبدالسلام کاتب، چاپ فیروز منصوری، تهران ۱۳۶۸ش.
(۱۷) ابراهیم بن اسحاق حربی، کتابالمناسک و اماکن طرق الحج و معالم الجزیرة، چاپ حمد جاسر، ریاض ۱۴۰۱/۱۹۸۱.
(۱۸) حمداللّه مستوفی، نزهة القلوب.
(۱۹) طبری، تاریخ (بیروت).
(۲۰) فؤاد حمزه، قلب جزیرةالعرب، ریاض ۱۳۸۸/۱۹۶۸.
(۲۱) عمررضا کحّاله، جغرافیة شبه جزیرةالعرب، چاپ احمدعلی، مکه ۱۳۸۴/۱۹۶۴.
(۲۲) مقدسی.
(۲۳) یاقوت حموی،معجم البلدان.
(۲۴) یعقوبی، تاریخ.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «شهر حجر»، شماره۵۸۴۱.