• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شنأ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




شَنَأ (به فتح شین و نون) از واژگان قرآن کریم و به معنای بغض و کینه است.



شَنَأ به معنای بغض و کینه است.


(وَ لا یَجْرِمَنَّکُمْ‌ شَنَآنُ‌ قَوْمٍ عَلی‌ اَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا...)
شنئان به فتح نون و سکون آن خوانده شده و آن بر هر دو قرائت مصدر است.
[۶] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده شنا.
و به سکون نون به معنی وصف نیز آمده است.
[۹] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده شنا.
و معنی آن علی ایّ حال بغض و کینه است یعنی: «بغض و عداوت هیچ قومی شما را به بی‌عدالتی وادار نکند عدالت کنید.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۷۲.    
۲. راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۵۹.    
۳. فخرالدین طریحی، مجمع البحرین تحقیق الحسینی، ج۱، ص۲۵۲.    
۴. جوهری، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیه، ج۱، ص۵۷.    
۵. مائده/سوره۵، آیه۸.    
۶. شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده شنا.
۷. شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۲، ص۳۵۵.    
۸. راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۶۵.    
۹. شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده شنا.



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شنأ»، ج۴، ص۷۲.    






جعبه ابزار