شمس سراح عفیف
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شمس الدین بن سراج بن عفیف معروف به شمس سراج عفیف از مورخین صاحب نام عصر غیاث الدین فیروزشاه تغلق در سال ۷۴۳ ق. در ابوهر پنجاب متولد شد.
اجداد وی از صاحب منصبان دربار خلجیان و تغلقیان به شمار می‌رفتند.
جد وی شمس شهاب عفیف در دوره سلطنت علاءالدین خلجی مالیات بگیر ابوهر بود و به نوشته عفیف، روز تولد وی هم زمان با روز تولد فیروزشاه بوده است. پدرش سراج الدین عفیف نیز در زمان غیاث الدین تغلق فرماندهی سپاه علاءالدین خلجی را در دیبالپور بر عهده داشت و در لشکرکشی‌های فیروزشاه به جاجنگر، نگرکوت و تهتهه وی را همراهی کرده است و
خانواده وی نیز در آن ایام در حرمخانه سلطنتی تغلق آمد و شد داشته‌اند.
اما شمس عفیف، گریزان از مناصب دیوانی، به دلیل موقعیت خاص خانوادگی، با فراغ بال و آسودگی خیال، از اوان کودکی به فراگیری
قرآن و
حدیث و مطالعه کتاب‌های تاریخی و ادبی و عرفانی و دواوین شعرا پرداخت و بدان‌ها دل بست.
شمس الدین از میان مورخان متقدم از ضیاءالدین برنی صاحب تاریخ فیروزشاهی به نیکی یاد کرده و ادامه کار برنی را وظیفه خود دانسته و به
وصیت وی عمل نموده است.
حضور وی در دربار فیروزشاه به وی این امکان را داد که با بزرگان قوم و رجال دولت در حشر و نشر باشد و اطلاعات تاریخی را از آنان کسب کند.
از وی تنها یک اثر برجای مانده که «
تاریخ فیروزشاهی» نام دارد. از تاریخ درگذشت عفیف اطلاعی در دست نیست.
تاریخ فیروزشاهی (کتاب)
نرم افزار تاریخ اسلامی ایران، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
