• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شغل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: شغل (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: شغل (مفردات‌نهج‌البلاغه)، شُغُل (لغات‌قرآن).

شَغْل (به فتح شین و سکون غین) یا شُغْل (به ضم شین و سکون غین)، از واژگان قرآن کریم و به معنای مشغولیّت‌ است.


شَغْل یا شُغْل (بر وزن عنق و قفل) به معنای مشغولیّت‌ است.
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۴۸.    
[۲] راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۵۷.    


(شَغَلَتْنا اَمْوالُنا وَ اَهْلُونا)
[۳] فتح/سوره۴۸، آیه۱۱.    
«اموال و اهل و عیال مشغول و گرفتارمان کرد.» (اِنَّ اَصْحابَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فِی‌ شُغُلٍ‌ فاکِهُونَ)
[۴] یس/سوره۳۶، آیه۵۵.    

شغل را (بر وزن عنق و قفل) خوانده‌اند، هر دو به معنی مشغولیّت‌اند یعنی: «اهل بهشت آن روز در مشغولیّت به‌خصوصی متنّعم‌اند.»

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۴۸.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۵۷.    
۳. ↑ فتح/سوره۴۸، آیه۱۱.    
۴. ↑ یس/سوره۳۶، آیه۵۵.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شغل»، ج۴، ص۴۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان قرآن
جعبه ابزار