• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شعر - به فتح شین (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




شَعْر (به فتح شین و سکون عین) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای مو که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره فرزندان عقیل و مناسک حج و ... از این واژه استفاده نموده است.



شَعْر به معنای موی آمده است.


• امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص طاووس فرموده است: ««شَعْرَةً مِنْ شَعَرَاتِ قَصَبِهِ»» اگر تارى از تارهاى پر او را بررسى كنى.»
• امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره فرزندان عقیل فرموده است: ««وَرَأَيْتُ صِبْيَانَهُ شُعْثَ الشُّعُورِ»؛ كودكانش را ديدم كه بر اثر فقر موهايشان پريشان.»
• امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص اعمال و مناسک حج فرموده است: ««قَدْ نَبَذُوا السَّرَابِيلَ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ، وَشَوَّهُوا بِإِعْفَاءِ الشُّعُورِ مَحَاسِنَ خَلْقِهِمُ»؛ در حالی که لباس‌ها را به کناری افکنده و با ترک اصلاح سر و صورت زیبایی‌های خود را دگرگون ساخته‌اند.» (منظور بلند کردن موهاست.)


این واژه چهار مورد در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. حسون، نهج البلاغه، ص۳۶۸، خطبه۱۶۵.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین (علیه‌السّلام)، ج۶، ص۳۸۵.    
۳. حسون، نهج البلاغه، ص۵۵۴، خطبه۲۲۴.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین (علیه‌السّلام)، ج۸، ص۴۰۳.    
۵. حسون، نهج البلاغه، ص۱، خطبه۱۹۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شعر»، ج۲، ص۶۰۰.    






جعبه ابزار