شرذمه (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شِرْذِمَة (به کسر شین و ذال و سکون راء و فتح میم) یکی از
واژگان قرآن کریم به معنای جماعت کم معنا کردهاند. ولی
راغب اصفهانی آنرا جماعت منقطع، یعنی جماعتی که دنباله و طرفدار ندارند گفته است.
شِرْذِمَة را به معنای جماعت قلیله معنا کردهاند،
ولی راغب اصفهانی آنرا جماعت منقطع یعنی جماعتی که دنباله و طرفدار ندارند گفته است.
(اِنَّ هؤُلاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِیلُونَ) معنی آیه چنین میشود «اینها جماعتی بیطرفدار و در عین حال قلیلاند.»
در
نهج البلاغه خطبه ۴۸
امام علی (علیهالسلام) فرموده است. «
«وَ قَدْ اَرَدْتُ اَنْ اَقْطَعَ هَذِهِ النُّطْفَةَ اِلَی شِرْذِمَةٍ مِنْکُمْ مُوَطِّنِینَ اَطْرَافَ دِجْلَةَ...»».
خواستم از این آب عبور کرده به طرف جمع قلیلی از شما که در اطراف
دجله ساکناند بروم.
این کلمه در قرآن فقط یکبار آمده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شِرْذِمة»، ج۴، ص۱۳.