• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شاقوا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





شاقّوا: (ذلِکَ بِاَنَّهُمْ شَآقُّوا اللَّهَ)
«شاقّوا» از مادّه‌ «شِقاق» در اصل به معنای شکاف و جدایی است و از آنجا که شخص مخالف، دشمن و عصیانگر، صف خود را جدا می‌کند به عمل او شقاق گفته می‌شود.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با شاقّوا:

۱.۱ - آیه ۱۳ سوره انفال

(ذَلِکَ بِاَنَّهُمْ شَآقُّواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن یُشَاقِقِ اللّهَ وَرَسُولَهُ فَاِنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ) (این به خاطر آن است که آن‌ها با خدا و پیامبرش دشمنی ورزیدند و هر کس با خدا و پیامبرش دشمنی کند، کیفر شدیدی می‌بیند و خداوند سخت کیفر است)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مشاقة به معنای مخالفت است و اصل آن شق به معنای بعض است و گویا مخالفت را از این جهت مشاقة گفته‌اند که مخالفت، آن بعض و آن ناحیه‌ای را می‌گیرد که غیر از ناحیه طرف مقابل است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه ۸ سوره حشر

(ذَلِکَ بِاَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن یُشَاقِّ اللَّهَ فَاِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ) (این به خاطر آن است که آن‌ها با خدا و پیامبرش به مخالفت برخاستند و هر کس با خدا مخالفت کند باید بداند که خدا دارای مجازات شدیدی است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه مشاقة به معنای مخالفت از روی دشمنی است و اشاره با کلمه (ذلک) به همان مساله بیرون راندن بنی النضیر و استحقاق عذاب آنان در صورت عدم جلاء است. در این آیه شریفه نخست مشاقه با خدا و رسول را ذکر نموده، سپس خصوص مشاقه با خدا را آورده و این اشاره است به اینکه مخالفت با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) هم مخالفت با خداست. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. انفال/سور۸، آیه۱۳.    
۲. حشر/سور۵۹، آیه۴.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۵۹-۴۶۰.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۹۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۷، ص۱۴۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۵۰۳.    
۷. انفال/سور۸، آیه۱۳.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۷۸.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۲۵.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۲.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۷۶.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۸۰۹.    
۱۳. حشر/سور۵۹، آیه۴.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۴۶.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۵۱.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۱۵.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۸۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شاقّوا»، ص۳۰۹.    






جعبه ابزار