سیّد ماجد حسینی بحرانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن ابراهیم، معروف به سید ماجد حسینی بحرانی کاشانی از
حکیمان و
فقیهان بزرگ
قرن دوازدهم هجری است.
سال دقیق
تولد و
وفاتش دانسته نیست ولی سال ۱۱۵۲ ق زنده بوده است؛ چون یکی از شاگردانش که مجموعه‌ای از رساله‌های وی را استنساخ کرده- در صدر رسالۀ التخلل و التکاثف الحقیقیان با تعبیر «من افادات استاذنا دام مجده» از وی یاد کرده و در پایان رسالۀ شرح دعای عرفه (یکی از رساله‌های آن مجموعه) نوشته است: «تمت فی یوم الاثنین، الرابع عشر من شهر شعبان المعظم سنة ۱۱۵۲». سید ماجد با میرزا ابراهیم بن میرزا غیاث الدین محمد اصفهانی خوزانی
قاضی اصفهان در اواخر
عصر صفویه و قاضی عسکر
نادرشاه -
شهید به سال ۱۱۶۰ ق- معاصر بوده است. نواده اش عالم پرهیزگار حاج سید محمد تقی فرزند میر عبد الحی
فرزند ابراهیم فرزند سید ماجد فرزند ابراهیم پشت مشهدی حسینی کاشانی (م ۱۲۵۸ ق) از شاگردان صاحب
ریاض المسائل بوده است.
از آثار بر جای مانده سید ماجد بر می‌آید که در علوم گوناگون نظیر
ادبیات ،
فقه ،
اصول ،
فلسفه و
عرفان مهارت داشته و در مجلۀ میقات الحج،شمارۀ ۳، ص۷۰؛ قطعه شعری عرفانی از سروده‌های او نقل شده است.
تعدادی از آثار وی عبارت است از:
۱. شرح فقره‌ای از
دعای عرفه ؛ که در مجلۀ میقات الحج ؛شمارۀ ۳ برای اولین بار چاپ شده است.
۲.
التخلل و التکاثف الحقیقیان ۳.
نفی الهیولی ۴.
التشکیک فی الذاتیات ۵.
ماهیة الزاویة ۶. مجموعه مقالاتی دربارۀ: کیفیة التلازم بین المضافین، تحقیق معنی الحرکة و بیان ماهیتها، وجوب تخلل السکون بین الحرکتین، تقابل الحرکة و السکون، هل السکون یقابله سکون آخر، حدوث الالوان، الموضوع من مشخصات العرض.
۷. رسالة
ایقاظ النائمین و ایعاظ الجاهلین
نرم افزار جامع فقه اهل البيت۲، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
