• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سیحُوا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: سیحُوا (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: سیح (مفردات‌قرآن)، سیح (مفردات‌نهج‌البلاغه)، سیاحت.


سیحُوا: (فَسیحُوا فِی الاَرْضِ)
[۱] توبه/سوره۹، آیه۲.    

«سیحُوا» از مادّه‌ «سیاحت» به معنای گردش توام با آرامش و مهلت است.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۱.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۷۶.    
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۷، ص۳۳۹.    



(فَسِیحُواْ فِی الاَرْضِ اَرْبَعَةَ اَشْهُرٍ وَاعْلَمُواْ اَنَّکُمْ غَیْرُ مُعْجِزِی اللّهِ وَاَنَّ اللّهَ مُخْزِی الْکَافِرِینَ)
[۵] توبه/سوره۹، آیه۲.    
((شما‌ ای مشرکان) چهار ماه مهلت دارید آزادانه در زمین رفت و آمد کنید و بیندیشید و بدانید شما نمی‌توانید از قدرت خدا فرار کنید و بدانید خداوند خوارکننده کافران است.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۹۹.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: سیاحت به معنای راه افتادن و در زمین گشتن است، و به همین جهت به آبی که دائما روان است می‌گویند سائح.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۱۹۸.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۱۴۷.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۹.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۵.    
)

۱. ↑ توبه/سوره۹، آیه۲.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۱.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۷۶.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۷، ص۳۳۹.    
۵. ↑ توبه/سوره۹، آیه۲.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۹۹.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۱۹۸.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۱۴۷.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۹.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۵.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سیحُوا»، ص۳۰۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره توبه | لغات قرآن
جعبه ابزار