سٰامِدونَ (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سٰامِدونَ:(وَ أَنْتُمْ سامِدُونَ) «سٰامِدونَ» به معنای لهو و سر برداشتن از روی
تکبر است.
«
سامدون» از ماده «سمود» (بر وزن جمود) به معنای
لهو و سرگرمى و بلند كردن سر از روى كبر و غرور است، و در اصل به كار
شتر هنگامى كه راه مىرود و سر خود را از روى بىاعتنايى به هوا بلند مىكند گفته مىشود. اين
آیه میگوید که متكبران
مغرور همچون حيوانات به
خواب و خور مشغولند، در
عیش و نوش غرقند، و از حوادث دردناک و كيفرهاى شديدى كه در پيش دارند و نزديک است دامانشان را بگيرد بيخبرند.
به موردی از کاربرد «
سٰامِدونَ» در
قرآن، اشاره میشود:
(وَ أَنْتُمْ سامِدُونَ) «و پيوسته در
غفلت و هوسرانى به سر مىبريد.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرمایند:
کلمه «سمود» كه
مصدر «
سامدون» است به معناى لهو است، و آيه شريفه متفرع بر بيان گذشته، و استفهام در آن توبيخى است.
و معنايش اين است كه وقتى
خدای تعالی پروردگار شما است كه همه امور به او منتهى مىشود، و آوردن نشاه ديگر به عهده او است، و آمدن آن نشاه نزديکتر هست و بغير از خدا كسى نيست كه
عذاب و گرفتاریهايش را از شما برطرف سازد، آيا با چنين وضعى كه داريد هنوز مىخنديد، و از كوتاهىهايى كه نسبت به خداى تعالى كرده و خود را در معرض
شقاوت دائمى قرار داديد نمىگرييد؟ آيا از اين بيانات كه شما را به
نجات مىخواند
تعجب و انكار مىكنيد؟ و از در
استهزا به آن مىخنديد و گريه نمىكنيد؟
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سامدون»، ج۲، ص ۴۰۰.