• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سِنّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: سِنّ (قاموس قرآن (جلد ۳))
مقالات مرتبط: سِنَّ (لغات‌قرآن)، ضَرْس (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)، دندان.
دیگر کاربردها: سن (ابهام‌زدایی).


سِنّ (به کسر سین و تشدید نون) از واژگان قرآن کریم به معنای دندان است. این واژه دو بار در آیه ۴۵ سوره مائده بکار رفته است.


سِنّ
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۴۲.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۲۹.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۶۹.    
به معنای دندان است.

(وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَ السِّنَ‌ بِالسِّنِ‌)
[۴] مائده/سوره۵، آیه۴۵.    
(و گوش در مقابل گوش، و دندان در برابر دندان، قصاص مى‌شود.)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۵.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۴۴.    
[۷] ‌ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۵۶۳.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۰۸.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۵۳.    

در اقرب گويد: سنّ استخوانى است كه در دهان حيوان می‌رويد ولى امروزی‌ها می‌گويند: سنّ چهار دندان مقدّم است سپس ناب و آنگاه اضراس است.
[۱۰] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.


اين كلمه فقط دو بار در قرآن آمده است.

۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۴۲.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۲۹.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۶۹.    
۴. ↑ مائده/سوره۵، آیه۴۵.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۵.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۴۴.    
۷. ↑ ‌ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۵۶۳.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۰۸.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۵۳.    
۱۰. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد.


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سنّ»، ج۳، ص۳۴۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره مائده
جعبه ابزار