سَقَر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَقَر ( به فتح سین و قاف) از
واژگان قرآن کریم و به معنای تغییر رنگ است.
سقر از نام‌های جهنم است و علت اين تسميه آن است كه جهنّم مى‌سوزاند و رنگ پوست را تغيير می‌دهد.
این واژه، چهار بار در آیات قرآن آمده است.
سَقَر : گويند «
سقرته الشّمس» يعنى
خورشید او را
ذوب كرد و رنگش را تغيير داد چنانكه
راغب گفته.
طبرسی گويد: اصل آن تغيير رنگ است و عدم صرف آن براى تعريف و تأنيث است.
ابن اثیر گويد: آن اسم
عجمی است و علّت عدم صرفش عجمه و تعريف می‌باشد سپس قول
مجمع را نقل می‌كند.
آن از نام‌هاى
جهنّم است و علت اين تسميه ظاهرا آن است كه جهنّم مى‌سوزاند و رنگ
پوست را تغيير می‌دهد. (نعوذ باللّه منها.)
به مواردی از
سَقَر که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(سَأُصْلِيهِ سَقَرَ • وَ ما أَدْراكَ ما سَقَرُ • لا تُبْقِي وَ لا تَذَرُ) (امّا به زودى او را وارد سَقَر (دوزخ) مى‌كنم! و توچه مى‌دانى «سَقَر» چيست! آتشى است كه نه چيزى را باقى مى‌گذارد و نه رها مى‌سازد.)
(يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَ سَقَرَ) يعنى «روزى در
آتش بر رو كشيده شوند بچشيد عذاب سقر را.»
گوئى از مسّ عذاب اراده شده كه مسّ آن با
عذاب يكى است.
اين كلمه چهار بار در قرآن آمده است.
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سقر»، ج۳، ص۲۷۷.
