• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَحَر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سَحَر (به فتح سین و حاء) از واژگان قرآن کریم به معنای نزدیک صبح است و جمع آن أسحار می‌باشد.



سَحَر به معنای نزديک صبح است.
صحاح گويد «وَ السَّحَرُ قُبَيْلَ الصُّبْحِ» طبرسی گويد: سحر وقت قبل از طلوع فجر است اصل آن به معنى خفاء است كه شخص در آن وقت در تاریکی مخفى است به ریه نيز سحر گويند كه محلش مخفى است.
سَحور طعامی است كه در آن وقت تناول شود و تَسَحُّر خوردن آن است.


(إِلَّا آلَ لُوطٍ نَجَّيْناهُمْ‌ بِسَحَرٍ) (جز خاندان لوط كه سحَرگاهان نجاتشان داديم.) ناگفته نماند آياتی كه جريان رفتن آل لوط را بيان می كنند در آنها هست كه «فرشتگان گفتند: تو با خانواده‌ات پاسى از شب گذشته برويد.» (فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ ...) در اين صورت می‌توان گفت كه آن‌ها در شب رفته و طرف صبح از منطقه خطر گذشته‌اند لذا فرموده‌ «نَجَّيْناهُمْ‌ بِسَحَرٍ».

۲.۱ - اسحار

(وَ الْقانِتِينَ وَ الْمُنْفِقِينَ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ‌ بِالْأَسْحارِ) (در برابر خدا خضوع، و در راه او انفاق مى‌كنند؛ و در سحرگاهان از خداوند، آمرزش مى‌طلبند.)
(وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ) (و در سحرگاهان استغفار مى‌كردند.)
اسحار جمع سَحَر است. آيات از استغفار در سحرگاه‌ها حكايت می‌كند كه بهترين وقت براى ياد خداست خوشا به حال آنان كه در آن اوقات مبارک با خداى خود راز و نياز دارند.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۳۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۰۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۲۵.    
۴. جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۲، ص۶۷۸.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۷۱۴.    
۶. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۰۱.    
۷. قمر/سوره۵۴، آیه۳۴.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۰.    
۹. هود/سوره۱۱، آیه۸۱.    
۱۰. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۷.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲.    
۱۲. ذاریات/سوره۵۱، آیه۱۸.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۱.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سحر»، ج۳، ص۲۳۹.    






جعبه ابزار