سَأَم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَأَم (به فتح سین و همزه) و
سَأْم (به فتح سین و سکون همزه) از
واژگان قرآن کریم به معنای ملالت و دلتنگی است.
سَأَم و
سَأْم به معنای ملالت و دلتنگى است.
قاموس گويد «
سَئِمَ الشَّيْ‌ءُ: مَلَّ»
راغب گويد: آن ملالت است از آنچه بودنش مفصل باشد.
به مواردی از
سَأَم که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ لا تَسْئَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ ...) «از نوشتن قرض ملول نباشيد.»
(لَا يَسْأَمُ الْإِنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَيْرِ ...) (انسان هرگز از درخواست
نیکی و
نعمت خسته نمى‌شود. ...)
درباره
ملائکه آمده
(يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ هُمْ لَا يَسْأَمُونَ) (كسانى (فرشتگانى) كه نزد پروردگار تو هستند
شب و
روز براى او تسبيح مى‌گويند و خسته نمى‌شوند.)
ملائكه از كثرت
تسبیح خدا ملول و ناراحت و دلتنگ نمی‌شوند.
در
نهج البلاغه خطبه ۲۵ آمده :
«وَ سَئِمْتُهُمْ وَ سَئِمُونِي» «ملولشان كردم و ملولم كردند.»
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سأم»، ج۳، ص۲۰۳.
