سوره کوثر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سوره کوثر، یکصد و هشتمین سوره
قرآن کریم می باشد و در
مکه نازل شده است.
«کوثر»
صیغه مبالغه از ماده «کثر» است و با ماده و هیئت بر کثرت دلالت می‌کند و منظور، نعمت‌های بی شمار
خداوند به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است که مصداق کامل آن، وجود مبارک
حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیهم است. اقامه
نماز و قربانی در ازای نعمت‌ها دستور خداوند به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم در این سوره است.
خداوند در این سوره بسیار کوتاه که خود معجزه‌ای است، منتی بر
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نهاده به این که به آن جناب کوثر داده، و این بدان منظور است که آن جناب را دلخوش سازد و بفهماند که آن کس که به وی
زخم زبان می‌زند که اولاد ذکور ندارد و اجاق کور است، خودش اجاق کور است، و این سوره کوتاه‌ترین سوره قرآن است.
روایات در این که آیا این سوره در مکه
نازل شده و یا در
مدینه مختلف است، گفته شده: ظاهرش این است که در مکه
نازل شده؛ بعضی از مفسران به منظور
جمع بین دو دسته روایات گفته‌اند: ممکن است دو نوبت
نازل شده باشد یکی در مکه و بار دیگر در مدینه.
در این که منظور از
کوثر، نهری در
بهشت، حوضی در
محشر، ذریه و فرزندان زیاد، عالمان امت،
نبوت و قرآن،
علم و
حکمت یا… است، نظریه‌های گوناگونی وجود دارد. منظور هرکدام باشد، این
خیر کثیر را
خداوند به
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم عطا کرده و نام سوره از این لفظ گرفته شده است.
۱. سه
آیه، ده کلمه و ۴۲ یا ۴۳ حرف دارد.
۲. در ترتیب
نزول، پانزدهمین و در قرآن کریم یکصد و هشتمین سوره است.
۳. پس از
سوره عادیات و پیش از
سوره تکاثر و (پیش از
هجرت ) در
مکه نازل شد و هیچ آیه مدنی ندارد. برخی گفته‌اند این سوره
مدنی است.
۴. از
سوره‌های مفصل و از نوع قصار آن و کوتاه‌ترین سوره قرآن است.
۵. از
سور جمعی النزول است.
۶. نسخی در آن رخ نداده است.
نام دیگر این سوره «
انا اعطیناک » است.
فرهنگ نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «سوره کوثر».
