سَلْک (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَلْک (به فتح سین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای داخل شدن و داخل کردن است.
این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج‌البلاغه به‌کار رفته است، مانند:
•
اِسلاک (به کسر الف) به معنای داخل کردن.
•
مَسلک (به فتح میم) اسم مکان به معنای محل داخل شدن.
•
سالِک (به فتح سین) به معنای داخل شونده است.
بیست و دو مورد از این واژه در نهج البلاغه آمده است.
سَلک به معنای داخل شدن و داخل کردن آمده است.
اِسلاک فقط داخل کردن است.
مَسلک اسم مکان به معنای محل داخل شدن،
سالِک به معنای داخل شونده است. داخل شدن در راه و رفتن در آنرا نیز سلک گویند.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:
امام علی (علیه‌السلام) فرموده:
«أَيُّها النّاسُ، مَنْ سَلَكَ الطّريقَ الْواضِحَ وَرَدَ الْماءَ، وَ مَنْ خالَفَ وَقَعَ في التيهِ!.» «اى مردم! آن‌كس كه از راه آشكار و جاده واضح برود به
آب مى‌رسد؛ امّا آن كس كه مخالفت كند و از اين طريق منحرف گردد. در حيرت و سرگردانى قرار خواهد گرفت (و تشنه كام جان مى‌دهد).»
داخل شدن در راه و رفتن در آنرا نیز سلک گویند، حضرت امیر درباره
رسول خدا (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله) فرموده:
«وَ لَقَدْ قَرَنَ اللهُ تَعالَى بِهِ (صلى‌الله‌عليه‌وآله) مِنْ لَدُنْ [أَنْ] كانَ فَطيماً أَعْظَمَ مَلَك مِنْ مَلائِكَتِهِ يَسْلُكُ بِهِ طَريقَ الْمَكارِمِ.» «از روزی که آن حضرت از شیر بریده شد،
خداوند یکی از بزرگترین
ملائکه خویش را قرین او کرده بود، که او را در راه‌های اخلاق نیک راه می‌برد (یعنی ملک مواظب بود که آن حضرت کار ناپسندی و لو در کودکی انجام ندهد چون در آن صورت مقبول قلوب واقع نمی‌شد).»
بیست و دو مورد از واژه سَلک در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سَلک»، ج۱، ص۵۴۶.
