• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سقی (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سَقْی (به فتح سین و سکون قاف) و سُقْیا (به ضم سین و سکون قاف) از واژگان نهج البلاغه به معنای آب دادن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند: سَقاء (بر وزن شراء) به معنای مشک است. چهارده مورد از این واژه در نهج البلاغه آمده است.



سَقْی و سُقْیا به معنای آب دادن آمده است. سَقاء (بر وزن شراء) به معنای مشک است.


امام علی (علیه‌السلام) درباره اسلام فرموده: «إِنَّ هذا الاْسْلامَ دِينُ اللهِ الَّذي اصْطَفاهُ لِنَفْسهِ... وَ سَقى مَنْ عَطِشَ مِنْ حِياضِهِ» «اسلام دینی است که خداوند آنرا برای خود اختیار کرده و تشنه‌ها را از حوض‌های آن آب داده است.» (شرح‌های خطبه: )
در دعای استسقاء فرموده: «اللَّهُمَّ... وَاسْقِنَا سُقْيَا نَافِعَةً» «خدایا آب ده ما را (باران) آب دادن نافعی.» سقاء به کسر اول به معنی مشک شیر و مشک آب است. (شرح‌های خطبه: )
و درباره خلقت آسمان‌ها و زمین فرموده: «ثُمَّ أَنْشَأَ سُبْحَانَهُ رِيحاً... فَأَمَرَها بِتَصْفِيقِ المَاءِ الزَّخَّارِ، وَ إِثَارَةِ مَوْجِ البِحَارِ، فَمَخَضَتْهُ مَخْضَ السِّقَاءِ» خ ۱، ۴۱، «بعد خداوند سبحان بادی آفرید و آنرا امر کرد به تحریک آب موّاج و بر انگیختن موج دریاها باد آب را مانند مشک شیر تکان داد چنانکه شیر را برای گرفتن کره آن در مشک تکان می‌دهند.» (شرح‌های خطبه: )


چهارده مورد از واژه سقی در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۴۱.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۲۰.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۱۵.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۹۸، خطبه ۱۹۸.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۰۰، خطبه ۱۹۳.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۳۱۴، خطبه ۱۹۸.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۹، خطبه ۱۹۸.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۰۷.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۲۰.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۶۸۸.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۲، ص۲۸۸.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۹۱.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۰۸، خطبه ۱۴۳.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۳۵، خطبه ۱۴۱.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۲۰۰، خطبه ۱۴۳.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۰۳، خطبه ۱۴۳.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۴۰.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۴۳.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۶۰۰.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۱۲.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۷۷.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۹، خطبه ۱.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۱، خطبه ۱.    
۲۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۱، خطبه ۱.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۵، خطبه ۱.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۸۹.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۰۳.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۱۳۹.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۳۷۵.    
۳۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۸۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سقی»، ج۱، ص۵۴۱.    






جعبه ابزار