سقْفِ الْمَرْفوعِ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سقْفِ الْمَرْفوعِ:(وَ السَّقْفِ الْمَرْفوعِ) «سقْفِ الْمَرْفوعِ»•
سقْف به معنای به معنای پوشش اطاق است.
•
مَرْفوعِ از مادّه
رفع به معنای بالا بردن است.
منظور از سقف مرفوع
آسمان است، چرا كه در
سوره انبیاء مى‌خوانيم:
(وَ جَعَلْنا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفوظاً) ما آسمان را سقف محفوظى قرار داديم. و در
سوره نازعات آمده:
(أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها) آيا آفرينش مجدد شما مهم‌تر است، يا آفرينش آسمان كه خداوند آن را بر پا ساخته است، سقفش را برافراشته و آن را منظم و مرتب ساخته.
تعبير به «سقف» ممكن است از اين نظر باشد كه ستارگان و كرات آسمانى آن چنان سراسر
آسمان را پوشانده‌اند و به سقفى مى‌مانند، و نيز ممكن است اشاره به جو اطراف
زمین باشد كه قشر فشرده‌اى از
هوا همچون سقف محكمى اطراف آن را فرا گرفته و آن را در برابر هجوم سنگ‌هاى آسمانى و اشعه زيان‌بار كيهانى به خوبى حفظ مى‌كند.
به موردی از کاربرد «سقْفِ الْمَرْفوعِ» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ السَّقْفِ الْمَرْفوعِ) «و سقف برافراشته.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند: سقف مرفوع، همان آسمان است.
و در
تفسیر قمی از امام (ع) نقل كرده كه فرمود: سقف مرفوع، آسمان، و
بحر مسجور، درياها است، كه در
روز قیامت افروخته مى‌شود. و در
مجمع البیان در معناى بحر مسجور گفته: يعنى دريايى مملو -نقل از قتاده. و بعضى گفته‌اند: يعنى افروخته و سرخ شده مانند تنور -نقل از مجاهد و
ضحاک و
اخفش و
ابن زید. بعضى هم گفته‌اند: درياها در روز قيامت
آتش مى‌شود و چون
آهن سرخ مى‌گردد، آن گاه همه را به هم راه داده و به آتش
دوزخ راه مى‌دهند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سقف المرفوع»، ص ۳۷۳.
