• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زیادت اسماء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



زیادت اسماء، زیادت برخی اسماء به قصد افاده تاکید ؛ از انواع اسلوب بدیعی قرآن را می‌گویند.



یکی از انواع اسلوب بدیعی قرآن ، اطناب به زیادت است. در این اسلوب، کلماتی بر جمله داخل می‌شود که بدون آنها هم محتوا کامل است اما برای تاکید مطلب، این کلمات افزوده می‌شود.


غالب کلماتی که زاید واقع مشوند، حروف هستند. در مورد اسماء، هر چند اکثر نحویین تصریح کرده‌اند که زاید واقع نمی‌شوند، اما در کلمات مفسران مواردی یافت می‌شود که حکم به زیادت آنها کرده‌اند، مثل لفظ «مثل» در آیه: (فان آمنوا بمثل ما آمنتم به فقد اهتدوا).


۱. بقره/سوره۲، آیه۱۳۷.    
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۲۲۱.    



فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «زیادت اسماء».    



جعبه ابزار