معنای مصدری دارد، و «زَلزال» (به فتح زای) معنای اسم مصدری، و این وضع معمولًا در افعالی می‌آید که به صورت مضاعف به کاری می‌رود، مانند: «صلصال» و «وسواس».
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه زلزال مانند كلمه زلزلة مصدر و به معناى نوسان و تكان خوردن پى در پى است، و اينكه اين مصدر را به ضمير زمين اضافه كرد، و فرمود زمين زلزله‌اش را سر مى‌دهد به ما مى‌فهماند كه زمين زلزله‌اى خاص به خود دارد، و اين مى‌رساند كه زلزله مذكور امرى عظيم و مهم است، زلزله‌اى است كه در شدت و هراسناكى به نهايت رسيده است.
