رکوعات
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تقسیم
قرآن به دسته‌هایی از
آیات با
اتحاد مضمون را رکوعات گویند.
از جمله تقسیم‌های شکلی قرآن، تقسیم آن به رکوعات است. منظور از رکوع، گروهی از آیات است که در یک موضوع آمده و اتحاد مضمونی دارند. به خلاف جزءها و حزب‌ها که به طور مساوی تقسیم شده‌اند، شمار آیات مندرج در هر رکوع، متفاوت است.
علت انتخاب نام «رکوع» این است که
اهل سنت در
نمازهای شبانه روزی پس از خواندن
سوره حمد در رکعت اول و دوم به خواندن سوره‌های دیگر یا دست کم چند
آیه اکتفا می‌کنند. آنان ابتدا چند آیه‌ای را که یک عنوان و موضوع را تشکیل می‌داد برای
قرائت در
نماز جدا کردند و چون پس از قرائت آن بخش، نمازگزار به رکوع می‌رود، نام هر بخش را رکوع گذاشتند. عدد رکوع‌های قرآن طبق مشهور ۵۴۰ رکوع است.
برخی گفته‌اند تقسیم بندی رکوعات، مبتنی بر
احکام فقهی اهل سنت است؛ زیرا آنان برخلاف
شیعیان خواندن بخشی از سوره را به جای
سوره کامل در
نماز جایز می‌دانند و پس از خواندن آن بخش، نمازگزار به رکوع می‌رود.
علامت رکوع در برخی قرآن‌ها حرف «ع» است که روی آخرین کلمه آیه قرار می‌گیرد.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «رکوعات».
