رکوعات
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تقسیم
قرآن به دسته‌هایی از
آیات با
اتحاد مضمون را رکوعات گویند.
[ویرایش]
از جمله تقسیم‌های شکلی قرآن، تقسیم آن به رکوعات است. منظور از رکوع، گروهی از آیات است که در یک موضوع آمده و اتحاد مضمونی دارند. به خلاف جزءها و حزب‌ها که به طور مساوی تقسیم شده‌اند، شمار آیات مندرج در هر رکوع، متفاوت است.
[ویرایش]
علت انتخاب نام «رکوع» این است که
اهل سنت در نمازهای شبانه روزی پس از خواندن
سوره حمد در رکعت اول و دوم به خواندن سوره‌های دیگر یا دست کم چند
آیه اکتفا می‌کنند. آنان ابتدا چند آیه‌ای را که یک عنوان و موضوع را تشکیل می‌داد برای
قرائت در
نماز جدا کردند و چون پس از قرائت آن بخش، نمازگزار به رکوع می‌رود، نام هر بخش را رکوع گذاشتند. عدد رکوع‌های قرآن طبق مشهور ۵۴۰ رکوع است.
[ویرایش]
برخی گفته‌اند تقسیم بندی رکوعات، مبتنی بر
احکام فقهی اهل سنت است؛ زیرا آنان برخلاف
شیعیان خواندن بخشی از سوره را به جای
سوره کامل در نماز
جایز می‌دانند و پس از خواندن آن بخش، نمازگزار به رکوع می‌رود.
[ویرایش]
علامت رکوع در برخی قرآن‌ها حرف «ع» است که روی آخرین کلمه آیه قرار می‌گیرد.
[ویرایش]
[ویرایش]
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «رکوعات».
