رکاب (مفردات‌قرآن)

رِكاب ( به کسر راء) از واژگان قرآن کریم و به معنای شتر است.

رِكاب : در اقرب گويد: رِكاب به معنای شتر و مفرد آن راحله است.

(فَما أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَ لا رِكابٍ‌) مراد از رِكاب در آيه شتر است يعنى «بر آن اسبى و شترى نتاختيد.»

۱.	↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۱۸.
۲.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۷۳.
۳.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دارالقلم، ص۳۶۳.
۴.	↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۴۲۲.
۵.	↑ حشر/سوره۵۹، آیه۶.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۰۳.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۵۲.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۹۱.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۲۴.